Ostseemoewe
Autorin
Freeden för alle Tieden
Alle Dag dat sülve Speel.
De Buur geiht mit ’n Knecht op ’t Feld.
De Deern fodert de Deerten un geiht achterher.
De plietsche Haan drifft na ’n Eten de Höhn op ’n Boom.
De Höhne klaagt sik un gackern rüm.
Dor slöög al wedder de Voss üm ’n Hoff un deit,
as wenn he ganz tofällig op ’n Boom kiekt.
„Moin Baas Haan un goden Morgen ehr Damen.
Von mien Wegen kladdt ji op ’n Boom?
Dat müss ji nich.
De Hööftversammlung vun all Deerten
hett den blieden Freden fastsett.
Siet ole Tieden freet de Deerten elkanner op.
Nu is Enn mit ’n gegensieden Eten.
De Freden is versegelt un verkündigt worrn.
Bannig goot, antert de plietsche Haan.
Dor kiek ik jüst den Buurn
mit seene Hunnen vun ’t Feldarbeid kamen.
Opmaal harr de Voss dat schietenhild.
he sächt: „dat mit den ewigen Freden is ja ok so een Saak.
Dat is fraag, wat de Hunnen vun dissen Verdrag al höört hebbt.“
Un he is in ’n Woold verschaven.
Übersetzung
Jeden Tag das gleiche Spiel
Der Bauer geht mit dem Knecht aufs Feld.
Die Magd füttert die Tiere und geht hinterher.
Der schlaue Hahn treibt nach dem Fressen die Hühner auf den Baum.
Die Hühner beschweren sich und gackern rum.
Da schleicht schon wieder der Fuchs um den Hof
und tut als ob er ganz zufällig auf den Baum schaut.
Guten Morgen Herr Hahn und guten Morgen ihr Damen.
Seit ihr meinetwegen auf dem Baum geklettert?
Das müßt ihr nicht.
Die Hauptversammlung aller Tiere hat den ewigen Frieden beschlossen.
Sehr gut, antwortet der schlaue Hahn.
Dort sehe ich gerade den Bauern mit den Hunden von der Feldarbeit kommen.
Plötzlich hatte der Fuchs es ganz eilig
Er sagt, das mit dem ewigen Frieden ist auch so eine Sache.
Ob die Hunde davon schon etwas gehört haben ist fraglich
und verschwand in den Wald.
© Ilona Pagel

Alle Dag dat sülve Speel.
De Buur geiht mit ’n Knecht op ’t Feld.
De Deern fodert de Deerten un geiht achterher.
De plietsche Haan drifft na ’n Eten de Höhn op ’n Boom.
De Höhne klaagt sik un gackern rüm.
Dor slöög al wedder de Voss üm ’n Hoff un deit,
as wenn he ganz tofällig op ’n Boom kiekt.
„Moin Baas Haan un goden Morgen ehr Damen.
Von mien Wegen kladdt ji op ’n Boom?
Dat müss ji nich.
De Hööftversammlung vun all Deerten
hett den blieden Freden fastsett.
Siet ole Tieden freet de Deerten elkanner op.
Nu is Enn mit ’n gegensieden Eten.
De Freden is versegelt un verkündigt worrn.
Bannig goot, antert de plietsche Haan.
Dor kiek ik jüst den Buurn
mit seene Hunnen vun ’t Feldarbeid kamen.
Opmaal harr de Voss dat schietenhild.
he sächt: „dat mit den ewigen Freden is ja ok so een Saak.
Dat is fraag, wat de Hunnen vun dissen Verdrag al höört hebbt.“
Un he is in ’n Woold verschaven.
Übersetzung
Jeden Tag das gleiche Spiel
Der Bauer geht mit dem Knecht aufs Feld.
Die Magd füttert die Tiere und geht hinterher.
Der schlaue Hahn treibt nach dem Fressen die Hühner auf den Baum.
Die Hühner beschweren sich und gackern rum.
Da schleicht schon wieder der Fuchs um den Hof
und tut als ob er ganz zufällig auf den Baum schaut.
Guten Morgen Herr Hahn und guten Morgen ihr Damen.
Seit ihr meinetwegen auf dem Baum geklettert?
Das müßt ihr nicht.
Die Hauptversammlung aller Tiere hat den ewigen Frieden beschlossen.
Sehr gut, antwortet der schlaue Hahn.
Dort sehe ich gerade den Bauern mit den Hunden von der Feldarbeit kommen.
Plötzlich hatte der Fuchs es ganz eilig
Er sagt, das mit dem ewigen Frieden ist auch so eine Sache.
Ob die Hunde davon schon etwas gehört haben ist fraglich
und verschwand in den Wald.
© Ilona Pagel
