Sonja Pistracher
Autorin
Aus der Sicht eines Babys:
I lieg, wos soi i sunst a moch´n,
im Bett – so kurz noch dem Erwoch´n,
g´spiars und riachs a in der Nos´n,
do is wos drin in meiner Windelhos´n,
fühl mi net woi, greif trotzdem hin,
so dass ich live dabei glei bin.
Merk, des quillt scho über´n Rand,
ganz saftig g´färbt is scho mei G´wand,
do foit mir ei, dass d´Mama hot g´sogt,
dass der Papa des morg´n scho pockt.......
-so im Vertrauen hots des gestern mir g´steckt,
dabei hot´s ma verliabt die Ohrn o´gschleckt,
do woar i grod frisch bod´t und super drauf,
der Papa hot g´sogt „des nimm I gern in Kauf!“
Des haßt, i muaß heit lauter schrei´n,
weil wann i nur a biss´l wein,
dann heart mi der doch sicher nie,
der schnoarcht, sogt d´Mama, aber wie.
Drum leg i los und des glaubst net,
wer in der Sekund´n beim Bett scho steht:
Der Papa mit an Grinser bis zu d´Uhr´n,
frogt „Mausi, wos konn i für die tuan?
Voil Freid und mit an schenen Schwung,
- da Papa is jo stark und jung, -
häng i glei am Pijama ob´n,
mit mir pickt a mei Inhalt drob´n.
Jetzt hot er’s g´schnoillt und schrickt zurück,
na den sei G´sicht secht´s net zum Glück,
wann er mi kunnt jetzt anders halten,
tat er die Händ´ sicher ausschalten,
die Finger g´spreitzt, i dauneg´streckt,
da Bod´n is jetzt a bekleckt.
I schrei, weil diese Stellung net grod glicklich,
und außerdem mei Gstöll net schicklich!
So rennen wir herum: Ins Bad, ins Zimmer,
na loswerd´n tuat er mi jetzt nimmer,
wo soll er mi nur deponier´n,
ohne dass mir z´vü davon verlier´n,
zum Schluss, des muaß i zugesteh´n,
des kann ma wenden und a dreh´n,
weil i hob´ mi weg´n der Kält`n gschreckt,
hot er mi glei in d´Badwann g´legt!
Der Ausdruck in sein G´sicht nu arg verzerrt,
sei Mog´n hot si hoit a recht g´wehrt,
i siach –des hob i sunst nu net bemerkt,
- wia er so umständlich an mir hot g´werkt - ,
wia gspreitzt den seine Fingern san,
dass mit soilche Händ der uns ernähren kann?
Auf jed´n Fall, er hot se stark bemüht,
hot di Bodwann glei mit Wosser g´füllt,
die Windelhos´n is in die Höh glei g´schwumma,
des Wossa hot sofurt die Farb´ ang´numma.
Kloar, aber i verzeihs eam hoit,
a des Wasser woar vü z´koit.
Statt mit an Waschlapp´n, ja denkste,
ma merkt, er hot Berührungsängste,
hot er a Badetuach zum Wischen gnumma,
so kann er net an alle Stellen kumma.
Stockend red´t er mit mir dazwischen,
er is jo so beschäftigt mit´n wischen,
recht g´frei´n tuat mi des nimmer,
zum Glick kummt d´Mama ins Badezimmer,
i quietsch vor Freid ihr entgegen,
a für´n Papa is des a Segen!
A halbe Stund später lieg´n mir alle beinand´,
jeder in an saubern G´wand,
alle Zwa lochen´s und reden liab auf mi ei,
um des zu erreichen,
moch i glei wieder a Sauerei!
Aus meinem Buch "So fängt es an, das erste Jahr" (2004)
I lieg, wos soi i sunst a moch´n,
im Bett – so kurz noch dem Erwoch´n,
g´spiars und riachs a in der Nos´n,
do is wos drin in meiner Windelhos´n,
fühl mi net woi, greif trotzdem hin,
so dass ich live dabei glei bin.
Merk, des quillt scho über´n Rand,
ganz saftig g´färbt is scho mei G´wand,
do foit mir ei, dass d´Mama hot g´sogt,
dass der Papa des morg´n scho pockt.......
-so im Vertrauen hots des gestern mir g´steckt,
dabei hot´s ma verliabt die Ohrn o´gschleckt,
do woar i grod frisch bod´t und super drauf,
der Papa hot g´sogt „des nimm I gern in Kauf!“
Des haßt, i muaß heit lauter schrei´n,
weil wann i nur a biss´l wein,
dann heart mi der doch sicher nie,
der schnoarcht, sogt d´Mama, aber wie.
Drum leg i los und des glaubst net,
wer in der Sekund´n beim Bett scho steht:
Der Papa mit an Grinser bis zu d´Uhr´n,
frogt „Mausi, wos konn i für die tuan?
Voil Freid und mit an schenen Schwung,
- da Papa is jo stark und jung, -
häng i glei am Pijama ob´n,
mit mir pickt a mei Inhalt drob´n.
Jetzt hot er’s g´schnoillt und schrickt zurück,
na den sei G´sicht secht´s net zum Glück,
wann er mi kunnt jetzt anders halten,
tat er die Händ´ sicher ausschalten,
die Finger g´spreitzt, i dauneg´streckt,
da Bod´n is jetzt a bekleckt.
I schrei, weil diese Stellung net grod glicklich,
und außerdem mei Gstöll net schicklich!
So rennen wir herum: Ins Bad, ins Zimmer,
na loswerd´n tuat er mi jetzt nimmer,
wo soll er mi nur deponier´n,
ohne dass mir z´vü davon verlier´n,
zum Schluss, des muaß i zugesteh´n,
des kann ma wenden und a dreh´n,
weil i hob´ mi weg´n der Kält`n gschreckt,
hot er mi glei in d´Badwann g´legt!
Der Ausdruck in sein G´sicht nu arg verzerrt,
sei Mog´n hot si hoit a recht g´wehrt,
i siach –des hob i sunst nu net bemerkt,
- wia er so umständlich an mir hot g´werkt - ,
wia gspreitzt den seine Fingern san,
dass mit soilche Händ der uns ernähren kann?
Auf jed´n Fall, er hot se stark bemüht,
hot di Bodwann glei mit Wosser g´füllt,
die Windelhos´n is in die Höh glei g´schwumma,
des Wossa hot sofurt die Farb´ ang´numma.
Kloar, aber i verzeihs eam hoit,
a des Wasser woar vü z´koit.
Statt mit an Waschlapp´n, ja denkste,
ma merkt, er hot Berührungsängste,
hot er a Badetuach zum Wischen gnumma,
so kann er net an alle Stellen kumma.
Stockend red´t er mit mir dazwischen,
er is jo so beschäftigt mit´n wischen,
recht g´frei´n tuat mi des nimmer,
zum Glick kummt d´Mama ins Badezimmer,
i quietsch vor Freid ihr entgegen,
a für´n Papa is des a Segen!
A halbe Stund später lieg´n mir alle beinand´,
jeder in an saubern G´wand,
alle Zwa lochen´s und reden liab auf mi ei,
um des zu erreichen,
moch i glei wieder a Sauerei!
Aus meinem Buch "So fängt es an, das erste Jahr" (2004)